اسـتان اصـفهان با مسـاحت ١٠٧٠٢٧ کیلومتر مربع از اسـتان های مرکزی کشـور بوده و حدود ۶/۶ درصـد از مسـاحت کل کشور را دربر می گیرد. این استان آب و هوای متنوعی از مناطق کوهستانی تا بیابانی و دشتی را دارا می باشد که این امر شـرایط مناسـب جهت کشـت و تولید انواع محصـولات کشـاورزی و باغی و محصـولات گلخانه ای را فراهم کرده اسـت. ۵ درصـد اراضـی اسـتان اصـفهان به بخش کشـاورزی اختصـاصیافته اسـت. از محصـولات زراعی کشـت شـده در اسـتان می توان به انواع غلات، حبوبات و محصـولات علوفه‌ای، صـیفی جات و جالیزی و گیاهان زینتی اشـاره کرد. از کل راضـی کشـاورزی مورد بهرهبرداری استان اصفهان حدود ٩٠ درصد کشت آبی و حدود ١٠ درصد زمین‌ها زیر کشت دیم است. می توانید با مراجعه به بخش آگهی های سایت ما اقدام به خرید صیفی جات به صورت مستقیم از کشاورزان سراسر استان اصفهان کنید.
این اســتان در زمینه تولید ســیب‌زمینی، پیاز و گلرنگ رتبه اول، محصــولات جالیزی رتبه دوم، خربزه رتبه ســوم، تولید ذرت علوفه‌ای و یونجه رتبه هفتم، تولید گیاهان دارویی رتبه دوم و سـیب‌درختی رتبه سـوم و در زمینه تولیدات گلخانه‌ای رتبه دوم کشور را دارا می باشد. حدود ٧۵ درصـد از گونه های گیاهان دارویی در کشـوردر اسـتان اصـفهان کشـت می‌شـود. گیاهان کشت شده در این استان شـامل گل محمدی (جهت تولید اسـانس وعرقیات و گلاب در شـهرسـتان کاشـان)، موسـیر، زیره سـبز، سـیاه دانه، بابونه شیرازی، باریجه ، زعفران، آنغوزه، آویشن، کتیرا، پنیرک، زرشک و ترخون گیاه آلوئه ورا به طور گلخانه ای می باشد. برای خرید گیاهان دارویی می توانید به سایت ما مراجعه فرمایید.
گیاه گل محمدی (Rosa damascene)
گل محمدی، متعلق به خانواده گلسـرخیان یا Rosaceae یک رقم دورگه از گلهای رز گالیکا و نسـترن شـیرازی می باشـد. ارتفاع آن بین دو تا دو و نیم متر، سـاقه مسـتقیم، خادار، برگ ها مرکب گوشـوارک دار، شـامل هفت تا نه برگچه متقابل و یک برگچه انتهایی با حاشــیه آنها دندانه دار و مضــرس می باشــند. گل آذین دیهیم رنگ گل ها اغلب صــورتی و یا حتی قرمز یا سـفید می باشـد. میوه های نارنجی تا قرمز رنگ، از نوع مجتمع بوده و به هیپ شـناخته می شـوند که در واقع نهنج متورم می باشد که شامل فندقه های متعدد هستند.
از نظر ترکیبات شـیمیایی، این گیاه حاوی ترپن ها، گلیکوزیدها، فلاوونوییدها، کامفرول، کربوکسـیلیک اسـید، گالیک اسـید و آنتوسـیانین ها می باشـد. گلبرگ های گل محمدی حاوی اسـانس بوده و مهمترین اجزاء آن فنیل اتیل الکل، سـیترونلول، ژرانیول، لینالول، اوژنول، سیترال، نرول ، نریل استات و فارنسول هستند. گل محمدی دارای خواص آنتی اکسـیدانی، ضـد باکتریایی و آرامش بخش بوده و اسـانس و عرقیات آن (گلاب) در صـنایع آرایشی و بهداشتی و عطرسازی و صنایع غذایی کاربرد دارد.
نکات مربوط به نیازهای اکولوژیکی، کاشت و نگهداری گیاه گل محمدی
گل محمدی آفتاب دوسـت و مقاوم به خشـکی ولی حسـاس به سـرما بویژه در زمان تشـکیل گل می باشـد. خاک مناسـب جهت کشت گل محمدی بافت سبک رسی شنی با زهکشی مناسب غنی از مواد آلی و با pH حدود ۵/ ۶ تا ٧ است. تکثیر گیاه گل محمدی به روشــهای قلمه زدن، تکثیر توســط پاجوش، پیوند زدن، خوابانیدن، تقســیم بوته و کاشــت بذر انجام می شـود. کاشـت در دو فصـل پاییز و بهار انجام می گردد که کشـت پاییزه بر کشـت بهاره ارجحیت دارد. بهتر اسـت کار تکثیر در مرحله استراحت پایه مادری انجام شود. جهت قلمه زنی در پایان فصــل گلدهی قلمه‌های ســبز و نرم ده ســانتی متری حاوی تعدادی برگ و یا قلمه‌های چوبی پانزده سـانتی متری از گیاه اصـلی تهیه و در بسـتر مناسـب و مرطوب قرار می گیرند و پس از ریشـه دار شـدن به محل اصلی انتقال می یابند.
برای تکثیر با پاجوش، در اوایل فصـــل بهار پاجوشهای ریشـــه دار از گیاه مادری جدا و هرکدام در محل جدید در عمق پنجاه سانتی متری و در فاصله ردیف سه متر کاشته و آبیاری می شوند. خوابانیدن سـاقه بر روی خاک و سـپس جدا کردن سـاقه های ریشـه دار شـده، اسـتفاده از پیوند شـکمی از اوایل شـهریور تا اواخر مهر و با فراوانی کمتر کاشــت مســتقیم بذرهای پیش تیمار شــده با ســرما عمدتا جهت تولید ارقام جدید از دیگر روشهای کاشت و تکثیر گل محمدی می باشند. کوددهی بـه بوتـه و تـامین عنـاصـــر غـذایی حـائز اهمیـت بوده و عمـده ترین کودهـای مورد نیـاز جهـت رشـــد و گلـدهی گـل محمدی کودهای فســفره، کود نیتروژنه مانند اوره و کودهای حیوانی می باشــد که در مرحله داشــت به آن توجه کرد. همچنین انجام هرس از ســال دوم و آبیاری دوهفته یکبار در هنگام گلدهی و ماهانه پس از برداشــت گلها از دیگر نکات مراقبت از بوته گل محمدی می باشد.
از مهمترین آفات و بیماری های گل محمدی می توان به حمله شته، زنجرک، کنه، تریپس و کرم سـفید و نیز بیماری های قارچی نظیر سـفیدک سـطحی و کپک خاکسـتری و یا پوسـیدگی ریشـه اشـاره کرد که با کاربرد آفت کش مناسب و یا روش های بیولوژیک آنها را کنترل نمود. گل محمدی اغلب یک بار گلدهی داشـته و حداکثر بازده گیاه در سـالهای چهارم تا شـشـم می باشـد. بهتر اسـت جهت حفظ اسـانس گل زمان برداشـت گلهای نیمه باز صـبح های زود انجام شـود. طبق آمارها یک کیلوگرم اسـانس و پانزده کیلوگرم گلاب از سه تن گل محمدی بدست می آید. برای خرید گلاب و بذر و فرآورده های گل محمدی می‌توانید به ما مراجعه کنید.
پنیرک (Malva sylvestris L)
گیاه پنیرک گیاهی اسـت یکسـاله تا چند سـاله از خانواده پنیرکیان یا Malvaceae به ارتفاع ٣٠ تا ١٠٠ سـانتی متر، برگ ها مدور و کرک دار به طور متناوب بر روی سـاقه راسـت قرار گرفته اند. ریشـه مخروطی شـکل و منشـعب، گل ها منظم به رنگ صورتی تا بنفش می باشند. میوه از نوع فندقه شیزوکارپ و مسطح، دایره ای شکل و ١٠ قسمتی می باشد. از نظر ترکیبات شــیمیایی گل ها و برگ های گیاه پنیرک حاوی آنتوســیانین و موســیلاژ و ریشــه گل و برگ حاوی انواع فلاونوئید ها، ساپونین، آلکالوئید و رزین و ترکیبات دیگر می باشد. گیاه پنیرک دارای خواص آنتی اکسیدانی، ضد التهابی، ضد میکروبی بوده و نیز اثرات ملین ضد سرفه و مدر بودن آن و نیز کاهش ایجاد لخته در رگها و قلب گزارش شده است.
نکات مربوط به نیازهای اکولوژیکی، کاشت و نگهداری گیاه پنیرک
هرچند منشـا گیاه پنیرک عمدتاً آسـیای میانه اسـت اما به دلیل سـازگاری بالا با اقلیم و خاکهای مختلف تقریباً در اکثر نقاط دنیا رویش دارد. خاک مورد نیاز جهت رشـد این گیاه باید دارای بافت متوسـط زهکشـی شـده و حاصـلخیز بوده و نیاز به آبیاری فراوان دارد. قبل از کاشـت باید جهت آماده سـازی بسـتر خاک کار تسـطیح، شـخم عمیق همراه با کود دهی با پتاس و فسفر در فصل پاییز و نیتروژن در طول رشد تا سه نوبت انجام شود. تکثیر و کاشـت پنیرک از طریق کاشـت مسـتقیم بذر در فصـل بهار یعنی اوایل فروردین و یا کشـت خزانه در پاییز و سـپس انتقال آن به زمین اصلی در فصل بهار و یا به صورت کشت کپه‌ای انجام می‌شود. بذرها در عمق ٢ سانتی‌متری خاک و در ردیف‌هایی با فاصله حدود ٧٠ سانتی‌متر کاشته شده و بلافاصله آبیاری می‌شوند.
مراحل داشـت شــامل دریافت نور کامل، آبیاری بالا، تنک کردن بوته‌ها و وجین علفهای هرز می باشــد. از بیماری های تهدید کننده گیاه پنیرک می‌توان به بیماری قارچی زنگ برگی با عامل پوکسـینیا، پوسـیدگی ریشـه ریزوکتونیا، آلودگی با پیتیوم و لکه برگی آلترناریایی اشاره کرد که با آفت کش‌های مناسب نظیر زینب قابل کنترل میباشند. بخش‌های مورد اسـتفاده جهت برداشـت گیاه پنیرک برگ ریشـه و گل آن می‌باشـد. برداشـت گلها از اوایل تابسـتان تا اوایل مهر ماه انجام می‌شود. برداشت برگها بهتر است در فصل بهار و به هنگام به بالا رفتن گیاه انجام گردد. برای خرید بذر و محصولات پنیرک می‌توانید به سایت گلانه مراجعه کنید.
گیاه رازک (Humulus lupulus L)
رازک گیاهی اســت علفی و چندســاله از خانواده شــاهدانه یا Cannabaceae به ارتفاع ۵ تا ١٠ متر، ســاقه پیچنده و بالا رونده، برگ ها اغلب متقابل و دندانه دار با ســه تا پنج لوب عمیق، ریشــه با رشــد ســریع و طویل. همچنین دارای ریزوم می‌باشـد. گل های نر و ماده از هم جدا می باشـند، چند گل های ماده به صـورت خوشـه های مجتمع و مخلوط مانند زرد رنگ و گل های نر با گل آذین خوشــه در زاویه برگ ها و به صــورت مجتمع دیده می شــوند .میوه از نوع فندقه و دارای کرک های ترشحی می باشد.
از نظر ترکیبات شــیمیایی، رازک حاوی انواع ســزکوئی ترپتوییدها شــامل هومولن، بیرابولن، کاریوفیلن و میرســن، دی ترپنوییدها، تری ترپنوییدها، فیتو استروژنها، فلاونوئید، گزانتوهومول، رزین، اسید تلخ هومولون، لوپولون، فارنسن و المن، پلی فنولها، فروکتوز ترکیبات دیگر میباشند. گیاه رازک تلخ مزه بوده و خاصــیت ضــد باکتریایی و ضــد قارچی دارد، موجب رفع یبوســت و بی خوابی می گردد. جهت افزایش اشــتها و شــیر مادر مورد اســتفاده قرار می گیرد. همچنین این گیاه به عنوان یک گیاه مدر و آرام بخش شــناخته می‌شود. در صنایع آرایشی بهداشتی و همچنین در صنایع نوشابه سازی نیز به عنوان طعم دهنده کاربرد دارد.
نکات مربوط به نیازهای اکولوژیکی، کاشت و نگهداری گیاه رازک
رازک بومی غرب آسـیا اروپا و و آمریکای شـمالی می باشـد. در ایران عمدتا در نواحی شـمال ایران رویش طبیعی داشـته و در مناطق دیگر نیز کشت می شود. این گیاه نیاز به نور کافی جهت رشـد دارد و بخش هوایی برخلاف بخش زیرزمینی حسـاس به سـرما اسـت. خاک مناسـب جهت کاشـت گیاه رازک باید لومی سـبک با pH حدود ۶ تا ٧ و نیم‌کاملاً، زهکشـی شـده ،حاوی کلسـیم، صـاف و هموار باشـد. قبل از کاشـت باید زمین به خوبی هموار و شـخم زد و توسـط کدو های حیوانی کاملاً پوسـته و شـیمیایی مانند ازت فسفر و پتاس کود دهی نمود. تکثیر رازک از طریق بذر قلمه سـاقه و قلمه ریشـه امکانپذیر اسـت. با توجه به بالا رونده بودن گیاه قبل از کاشـت اقدام به نصـب داربسـت و تیرچه هایی در ردیف هایی با فاصـله ١٠ متر می نمایند که با سـیم های فولادی فواصـل پر می‌شـود.
زمان مناسـب جهت کاشـت با قلمه اوایل پاییز تا اواخر فروردین اسـت. این گیاه دارای ارقام زودرس و دیررس می‌باشـدعمدتاً. در سـطح وسـیع، کاشـت توسـط قلمه های ریشـه انجام می گردد. تکثیر ریشـه در اواخر تابسـتان تا اوایل پاییز انجام شـده و قلمه های ٨ تا ١٠ سـانتی متری در بسـتر مناسـب شـنی درون گودال های ٣٠ سـانتی متری با فاصـله ردیف مناسـب کاشـته می شـود. در صـورت اسـتفاده از قلمه های سـاقه، از قلمه های ٢٠ سـانتی متری سـالم مناسـب در فروردین ماه در ردیف هایی با فاصـله ٢ تا ٣ متر کاشـته می شـوند. در صـورت تکثیر توسـط بذر، کاشـت بذرها پس از تیماردهی با سـرما در بسـتر مناسـب انجام و سپس گیاهچه‌ها در اوایل بهار در زمین آماده شده منتقل می‌گردند.
کوددهی در سـال اول رویشـی در پاییز و سـال دوم در بهار (سـال اول رشـد نیتروژن پتاسـیم و زمان گلدهی فسـفر)، کمک به پیچیدن گیاهان اطراف قیم، کنترل آفت ها به ویژه شـته و سـفیدک با اسـتفاده از آفت کش های مناسـب، وجین علفهای هرز و آبیاری مناسـب به ویژه در سـال اول مانند آبیاری قطره ای، هرس ریشـه ها در اوایل بهار در گیاهان بالای ٣ سـال جهت کنترل رشد ریزوم ها و هرس برگ های پایینی از جمله اقدامات مرحله داشت گیاه رازک می‌باشد. گلهای رازک پس از پایان گلدهی به رنگ زرد مایل به سبز به دلیل وجود ماده لوپولون درآمده و آماده برداشت میباشند که عمدتاً توسـط ماشـین آلات کشـاورزی خاص انجام می‌شـود. زمان برداشـت بسـتگی به ارقام کشـت شـده از اواخر بهار تا اواخر تابستان متغیر است. پس از برداشت گلها از فاصله ٣٠ سانتی متری زمین باید باید بلافاصله خشک شوند.
